Φέτος, ο προϋπολογισμός του Υπουργείου Παιδείας προβλέπει μόλις 4 εκατομμύρια
ευρώ για έκτακτο προσωπικό για τα Πανεπιστήμια για το ημερολογιακό έτος
2013. Συγκριτικά πέρσι το ποσό αυτό ήταν 10 εκατομμύρια για το 2012.
Αυτό δεν σημαίνει μείωση απλώς -60%. Στην πραγματικότητα το Υπουργείο
έχει προβλέψει τα χρήματα που αναλογούν σε 6 μήνες πληρωμής των τωρινών
πιστώσεων. Είναι ως να θέλουν με κάθε τρόπο να μπορούν το Σεπτέμβρη να
πουν: συγγνώμη δεν έχουμε για φέτος καθόλου κονδύλια, «εμείς θέλουμε
αλλά φταίει το Οικονομικών κ.λπ.». Ακόμη και εάν κάποια χρήματα
περισσέψουν (με την έννοια της κάλυψης φετινών αναγκών με περσινά
υπόλοιπα, δεδομένης και της παραδοσιακής καθυστέρησης στην πραγματική
καταβολή στα ιδρύματα των χρημάτων που αναλογούν – πάντα ένα μέρος
φτάνει την επόμενη χρονιά) πάλι θα είναι ελάχιστα.Την ίδια στιγμή το
πρόβλημα της αδιοριστίας παραμένει, παρότι ειδικά για πανεπιστήμια όπως
το δικό μας ακόμη και ο πλήρης διορισμός όλων των αδιορίστων θα
εξακολουθούσε να αφήνει μεγάλα κενά εφόσον έχουν παγώσει από το 2010 οι
προκηρύξεις νέων θέσεων.
Το δεύτερο πρόβλημα αφορά όλες τις αλλαγές που έχει κάνει το Υπουργείο
Παιδείας στο θεσμικό πλαίσιο. Ως γνωστόν, ο 4009/11 προέβλεπε το θεσμό
των εντεταλμένων διδασκαλίας (άρθρο 16, παράγραφος 4) τα κριτήρια για
την πρόσληψη των οποίων θα πρέπει να ορίσουν οι οργανισμοί των ιδρυμάτων
(γι’ αυτό και η παράταση ισχύος μέρους του ΠΔ 407/80 έγινε για όσο δεν
υπάρχουν οργανισμοί στα ιδρύματα). Εκεί δεν υπάρχει αναφορά για την
κάλυψη της μισθολογικής δαπάνης πέραν της αναφοράς ότι το ύψος της
μηνιαίας αποζημίωσης θα οριστεί με Υπουργική απόφαση. Υποθέτει κανείς
ότι αυτή καλύπτεται από το Υπουργείο με βάση και τις σχετικές αναφορές
στο άρθρο 63.
Όμως, το Υπουργείο δεν έμεινε εδώ. Στον 4115/2013 σπεύδει και προσθέτει
καινούρια διατύπωση (χωρίς να καταργεί τυπικά την προηγούμενη)
«Επιστήμονες ανεγνωρισμένου επιστημονικού κύρους είτε κάτοχοι
διδακτορικού διπλώματος είτε υποψήφιοι διδάκτορες είτε εξαιρετικής
τεχνικής εμπειρίας δύναται να προσλαμβάνονται ως πανεπιστημιακοί
υπότροφοι δια πράξεως του οικείου Τμήματος μεσχέση εργασίας ιδιωτικού
δικαίου ορισμένου χρόνου για τη διεξαγωγή διδακτικού, ερευνητικού,
επιστημονικού, οργανωτικού, εργαστηριακού ή κλινικού έργου καθοριζόμενου
δια της συμβάσεως. Η προκήρυξη του γνωστικού αντικειμένου γίνεται μετά
από πρόταση της Γενικής Συνέλευσης του Τομέα και έγκριση από τη Γενική
Συνέλευση τμήματος. Η διάρκεια της συμβάσεως καθορίζεται μέχρι ενός
Πανεπιστημιακού έτους κατά περίπτωση, ανάλογα με τις ανάγκες του Τομέα.
Δύναται αυτή να ανανεώνεται ή να παρατείνεται, πλην όμως ο συνολικός
χρόνος πρόσληψης δεν δύναται να υπερβεί τα τρία (3) Πανεπιστημιακά έτη. Η
απασχόληση των ανωτέρω δύναται να είναι πλήρης ή μερική και η κάλυψη
της αποζημίωσής τους θα γίνεται από υποτροφίες και πόρους που θα
εξασφαλίζει το Τμήμα, χωρίς αύξηση της κρατικής επιχορήγησης προς το
οικείο Α.Ε.Ι.»
Είναι σαφές από τα παραπάνω ότι αυτή είναι η ρύθμιση που πραγματικά
προτείνει το Υπουργείο. Συμβασιούχοι διδάσκοντες με πόρους των
πανεπιστημίων. Αυτό εκ των πραγμάτων σημαίνει υποψήφιους διδάκτορες και
εν γένει προσωπικό που δεν θα προϋποθέτει πλήρη μισθοδοσία και θα
εργάζεται με πολύ μικρή αντιμισθία. Μόνο που αυτό δεν υποκαθιστά το
διδακτικό και ερευνητικό έργο που προσφέρουν σήμερα οι διδάσκοντες με
βάση το ΠΔ 407/80
Μόνο που αυτό σημαίνει ότι το Πανεπιστήμιο θα μείνει χωρίς συμβασιούχους
διδάσκοντες (με τον τρόπο και τα προσόντα που απαιτούσε μέχρι τώρα) να
αναζητά λύσεις που εκ των πραγμάτων θα σημαίνουν τεράστιες απώλειες
μαθημάτων και υποβάθμιση των προγραμμάτων σπουδών.
Πέρσι κινητοποιηθήκαμε το Σεπτέμβρη. Και είχαμε αποτελέσματα. Φέτος
πρέπει να αντιδράσουμε τώρα. Το Σεπτέμβρη όταν το Υπουργείο πει ότι δεν
υπάρχουν πιστώσεις θα είναι πολύ αργά
Παναγιώτης Σωτήρης
